Sarnıç-Sait Faik Abasıyanık

Bu, yalnız bir hayvani his miydi? Yoksa bunun gerisinde saklı, açık bir insanlık sevgisi var mıydı? Beni idare edemeyen neydi? Bu dünya insan için kafi idi. Bu dünyada insan,en güzel, en büyük, en bahtiyar olacak mahluktu. O halde, niçin sokakta çıplak çocuklar, aç gezenler, işsiz delikanlılar, titreşen köylüler, yalnız namazlarını ve torunlarını seven ihtiyarlar vardı?

Sait Faik Abasıyanık, Sarnıç, YKY, 8.baskı, İstanbul, 2005, Sayfa:14